Friday, May 21, 2010

गुढ

नभ दाटून यावे तसे,
उरही दाटून यावा.....
घन कोसळूनी बरसावे,
तसे अश्रू नयनी तरळावे.....
छाया नभाची थंड तशी,
माया ममता मायेची.....
मेघ जसे काळोखाचे ,
दुखः दिसे मज आयुष्याचे....
लखलखते वीज आकाशी तशी,
आर्त पुकारी आईची......
सरी पावसाच्या तसें,
सुख दुखः जीवनाचे...
.हलकी झुळूक थंड वाऱ्याची तशी,
फुंकर वाटे मायेची ....
ऋतू तीन निसर्गाचे तसें,
तीन ऋतू आयुष्याचे....
बांध हे धरणाचे तशे,
बंधन हे नात्यांचे....
मर्म जसे धरतीचे तशे,
रंग अंत:करणाचे.....
शोधुनिया सापडेना,
हे गुढ जीवनाचे.......

1 comment:

  1. कविता फार छान आहे ...

    मर्म जसे धरतीचे तशे,
    रंग अंत:करणाचे.....
    मस्तच

    ReplyDelete